Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Pod obserwacją

Islam i jego wyznawców obserwuje się w Niemczech baczniej od czasu zamachów na World Trade Center w 2001 r. Świat zachodni zaczął pojmować tę religię, i szczególnie jej fanatycznych wyznawców jako zagrożenie. To z kolei narodziło wiele inicjatyw zabiegających o wzajemne zrozumienie i porozumienie. Symbolicznie przedstawia je Senad Granulo w pracy "From another point of view".

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Co się kryje pod chustą

Islam wywołuje w Niemczech utarte skojarzenia: kobiety w chustach, brodaci mężczyźni w kaftanach, brak równouprawnienia płci. Feriel Bendjama broni się przed takimi stereotypami i pokazuje różne oblicza islamu w serii prac "We, they and I". Fascynujące, kto może się kryć po chustą...

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Otwierać drzwi, poznawać kulturę

Dla większości Niemców świat kultury islamskiej jest pełen tajemnic. Rzadko kto ma odwagę zajrzeć do herbaciarni prowadzonych przez tureckie organizacje, bo zdają się one być hermetycznym kręgiem. Kai Löffelbein przekroczył tę barierę i tak powstał cykl zdjęć "Obca ojczyzna", ukazujący ten świat bez żadnych upiększeń.

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Kwestia przynależności

"Islam jest integralną częścią Niemiec" - to stwierdzenie prezydenta Christiana Wulffa poruszyło RFN w 2010 r. Jego następca Joachim Gauck zastrzegł, że częścią Niemiec są z pewnością mieszkający tu muzułmanie. Laurent Quint w serii prac "Made in Germany" przyjrzał się bliżej niemieckim konwertytom.

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Między dwoma światami

W Niemczech żyje ok. 4 mln muzułmanów i są oni widoczni we wszystkich dziedzinach życia. Komisarz policji Yildiray Kara z Gelsenkirchen (Foto: Yavuz Arslan) należy do jednego procenta imigrantów, którzy pracują w szeregach niemieckiej policji, będąc łącznikiem dla dwóch kultur i mediatorem w konfliktach powstających na ich styku.

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Powolny proces

Jak mozolny jest proces integracji ukazują fotografie pochodzącej z Polski, berlińskiej fotograf Agaty Szymańskiej-Medina w cyklu "W poszukiwaniu". Przez rok towarzyszyła ona z kamerą Palestyńczykowi Alemu, który przyjechał do Niemiec w ramach wymiany naukowej. Zdjęcia dokumentują bez patosu jego powolne oswajanie się z obcą kulturą.

Plony konkursu 'Muzułmanie w Niemczech'

Różnorodność w miejsce stereotypów

Jak islam manifestuje się w Niemczech i jak jest tu postrzegany? 84 twórców próbowało znaleźć odpowiedź na to pytanie w konkursowych pracach. Powstała w ten sposób wielobarwna mozaika, na którą złożyły się także zdjęcia Özge Celiks - nawet jeżeli były czarno-białe.

Autor: Małgorzata Matzke | Redakcja: Bartosz Dudek

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Nieśmiertelny Chińczyk

Chińczyk jest najpopularniejszą grą planszową w Niemczech, w którą grają już najmłodsi. Każdy z 2-6 graczy dysponuje czterema pionkami. Gracze przesuwają się o taką liczbę pól, jaką liczbę wyrzucą kostką. Wygrywa ten, który jako pierwszy doprowadzi wszystkie swoje pionki do mety. Po drodze zbija się pionki przeciwników, które muszą wrócić na start. Im młodsi gracze, tym więcej przy tym łez.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Ludo, czyli po łacinie grać

Gra Ludo oparta jest na starożytnej hinduskiej grze planszowej pachisi. Jest ona jednak o wiele prostsza. Rozgrywki odbywają się pomiędzy 2-4 graczami. Istnieje wiele wariantów gry Ludo, które mają zwolenników w różnych krajach. Ich zasady różnią się od siebie nieznacznie.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Bilard po afganistańsku: Karrom

Karambol lub też Karrom jest bardzo popularną grą w Afganistanie. Do Karambola potrzebna jest plansza z otworami w rogach, dziewięć czarnych i białych pionków oraz czerwony kamień. Gracze próbują przy pomocy kamyka umieścić pionki w rogach planszy. Dlatego też gra ta jest często nazywana bilardem ręcznym.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Krykiet na stole

Australijscy zwolennicy krykieta próbują swych sił na stołach krykietowym. Rzucajęcy (Bowler) i odbijający (Batsman) są najważniejszymi graczami. Na stole do krykieta, rzucający jest swego rodzaju zsuwnią, wprowadzającą piłkę w ruch. Inny gracz obsługuje w tym czasie pionek odbijającego. Pozostałe figurki krykiecistów są rozmieszczone na całym polu do gry.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Tryktrak

Ulubiona gra Greków Backgammon (Tryktrak) jest znana na całym świecie i uchodzi za jedną z najstraszych gier planszowych. W tureckich i greckich kawiarniach gracze przesiadują godzinami, rozgrywając kolejne partie i popijajaąc mokkę lub herbatę. Tryktrak wymaga strategicznego myślenia, a także odrobiny szczęścia. Wygrywa ten, kto pierwszy zdejmie wszystkie swoje pionki z planszy.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Madżong

Madżong to gra dla czterech osób, do której wykorzystuje się specjalny komplet 144 kolorowych kamieni. Każdy gracz otrzmuje 34 kamienie, z których buduje jedną ścianę muru. Następnie łączy się wszystkie cztery ściany tworząc kwadrat symbolizujący Wielki Mur Chiński. Celem gry jest zebranie czterech zestawów po trzy lub cztery takie same kamienie i jednej pary. Zwycięzca mówi "Madżong".

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Warcaby

Warcaby to gra strategiczna dla dwóch osób. Rozgrywa się ją 12 białymi i czarnymi pionkami na 64 polach. Celem gry jest zbicie wszystkich pionków przeciwnika lub zablokowanie tych, które pozostały na planszy. Pionki mogą poruszać się o jedno pole do przodu lub po przekątnej. Zbicie pionków przeciwnika następuje poprzez przeskoczenie ich.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Bingo po meksykańsku

Housie to gra popularna w Meksyku, przypominająca popularną grę Bingo. Różni się jedynie wyglądem planszy i okrzykiem. Każdy gracz otrzymuje planszę z 54 podpisanymi kartami. Gracze wybierają jedną z nich i wypowiadają jej nazwę. Osoba posiadająca kartę o tej samej nazwie oznacza ją. Pierwszy gracz, który zbierze cztery oznaczone karty woła "loteria!" i wygrywa.

Gry planszowe nie tylko dla dzieci

Monopoly - Gra rodem z Wall Street

Monopoly to klasyczna gra polegająca na handlu nieruchomościami, wymyślona na początku XX w. w Stanach Zjednoczonych. Każdy gracz otrzymuje na początku kapitał, za który może kupić domy, hotele, a nawet i całe ulice. Za wejście na pola innych graczy płaci się czynsz. Wygrywa ten, kto mądrze operuje pieniędzmi, przeprowadza udane transakcje i doprowadza innych graczy do bankructwa.

Autor: Patrycja Osęka | Redakcja: Małgorzata Matzke