Richel Hersisia's grote sprong voorwaarts.
* Richel Hersisia praat met Keith Terceira over zijn aankomende partij tegenover Audley Harrison. Vertaling en bewerking www.boksnieuws.com
Nu Lennox Lewis met pensioen is en de stoelendans omtrent de nieuwe heavyweight champion in beweging is gezet, heeft het aankomende gevecht tussen Audley Harrison en Richel Hersisia plotsklaps een veel zwaardere lading gekregen dan een aantal dagen voorheen.
Keith:
Richel, kun je wat vertellen over je jeugd in Curacao en hoe je het verschil
met jou huidige leven in Europe ervaart?
Richel: Het leven is totaal anders hier. Ik verbleef in Curacao tot aan mijn 13e en ik maakte daarna samen met mijn moeder de oversteek naar Holland – en koud dat het daar toen was! In Holland had ik eigenlijk een vrij normaal leven, ik ging er naar school en ik speelde veel voetbal…
Keith: Je bent als pro nog ongeslagen met een record van 21-0 (16 KO’s). Hoe begon het ooit eigenlijk allemaal met de bokssport?
Richel: Ik zag vroeger op de TV hoe Mourad Louati (mijn trainer) in Parijs een European superwelterweight titel won tegenover Said Skouma - hij kwam uit die partij met een gebroken rib! - ik was toen nog zo'n 16 of 17 jaren oud. Ik wilde toen ook zoiets en ik ben daarna bij de gym gaan kijken waar hij toendertijd trainde (boksschool Kristalijn in Den Haag) en ik train daar nu nog steeds! Mourad nam op een gegeven moment de gym van zijn manager/trainer John Kristalijn over en mijn idool veranderde daarmee automatisch in mijn trainer. Al vrij snel vertelde Mourad dat het profboksen mij waarschijnlijk wel goed in het straatje lag en we sloten ons daarop aan bij (promotor) Olaf (Schroeder). Deze promoter verleende ooit eerder medewerking aan Mourad’s eigen carriere. Vanaf dat moment ging ons eigenlijk vrij snel alles voor de wind en ik denk dat de keuze van Mourad als trainer een goede zet is geweest…
Keith: Nu je een aankomende partij in gaat tegenover Audley Harrison, zie je hem dan als de grootste uitdaging in jou carriere?
Richel: Ja, natuurlijk wel. Hij is wel effe een Olympic champion. Maar dat is nou ook precieus wat ik altijd al wilde: een echte kans op mezelf te bewijzen op zo'n niveau. Want als ik hem weet te verslaan - dan sta ik wel onmiddelijk bekend over de gehele wereld.
Keith: Ratko Draskovic zag onlangs af van een gevecht tegenover jou, maar hij nam wel een partij aan tegenover Audley Harrison. Krijg je daar nou een opsteker van?
Richel: Ik denk dat hij toendertijd voor Audley koos, omdat die nou eenmaal een grotere naamsbekendheid heeft. Hij wist trouwens toch al dat hij ging verliezen van mij en waarschijnlijk koos hij toen voor een grotere naam, omdat de afgang dan wat gemakkelijker goed te praten zou zijn.
Keith: In jou voorafgaande gevechten hebben jullie de competitie heel langzaam opgevoerd en Audley Harrison is hierbij vergeleken wel een behoorlijk grote sprong voorwaarts. Gaat in het jaar 2004 jou doorbraak in de Top Ten van de wereld plaatsvinden?
Richel: Ik hoop het werkelijk, want ik werk er hard genoeg voor en ik weet precies waarmee ik bezig ben. Ik train keihard voor iedere partij en ik doe alles wat nodig is om te winnen. Ik weet ook beslist zeker dat ik dit gevecht tegenover Audley Harrison ga winnen – de tijd is aangebroken dat iedereen gaat weten wie ik ben en wat er van mij te verwachten valt.
Keith: Hoe zit jou relatie met je trainer Mourad Louati in elkaar en wat is het meest waardevolle wat je van hem hebt mogen opsteken?
Richel: Onze verhouding is gewoon geweldig. Weet je, hij was ooit een echte European champion en hij heeft al die dingen, welke mij nu overkomen, ooit zelf meegemaakt. Dus hij weet precies wat ik voel en wat er gedaan moet worden. Hij weet het allemaal en het is alleen maar goed voor mij om iemand bij me te hebben die precies weet wat er nodig is om aan de top te komen.
Keith: Bestaan er al plannen om met jou skills en power het grote America te gaan veroveren?
Richel: Natuurlijk wel, dat is toch de droom van iedere bokser. Maar ik laat eigenlijk de gehele business side van mijn carriere aan (manager) Mourad Louati over, dus je moest dit soort van zaken eigenlijk maar aan hem gaan vragen. In ons team werkt iedereen aan zijn eigen taak en mijn gedeelte is het feitelijke vechten in de ring.
Keith: Je staat bij de fans en de media bekend onder de bijnaam, de “Dutch Sonny Liston”, maar kun je jou stijl en skills eigenlijk wel vergelijken met Sonny Liston?
Richel: Die naam werd mij ooit gegeven door iemand die mij zag vechten, ik heb die dus niet zelf gekozen. Ik heb Sonny Liston ook nooit zien vechten, dus ik kan mezelf daarom ook niet vergelijken met hem. Hij is in iedergeval zeker niet mijn favouriete bokser uit het verleden…
Keith: Je hebt nu de volgende titels al verzameld: het Nederlands zwaargewicht kampioenschap, het WBA Central American Championship, Netherlands Kingdom Champion en natuurlijk, de WBF ‘World’ title. Welke van deze titels schenkt jou nou de meeste voldoening?
Richel: Die WBF titel natuurlijk, want ik denk dat ik zonder die titel nooit Audley Harrison tegenover me gekregen zou hebben. Het is inderdaad geen beroemde of grootse titel. Maar wanneer de mensen naar een bepaalde Federatie kijken, dan identificeren zij altijd eerst de heavyweight champions. Dus misschien kun je wel zeggen ‘die Richel Hersisia is Lennox Lewis niet’ maar dan wordt mijn naam wel eventjes vernoemd. En die naam zal na 20 Maart nog steeds als Richel Hersisia, WBF heavyweight champion, genoteerd staan!
Keith: Ik heb onlangs nog een interview met de US heavyweight, Tye Fields gedaan en die vertelde me dat er met de hulp van yoga aan zijn stamina en endurance gewerkt werd. Heb jij ook speciale methodes of bijzondere training gewoontes welke jou moeten helpen met je uithoudingsvermogen in de ring?
Richel: Laten we het zo zeggen: Ik doe wat er nodig is en dat doe ik iedere dag. Ik ga hierover verder geen geheimen vertellen of verklappen. Maar moest je deze vragen eigenlijk niet aan Audley Harrison gaan stellen? Ik persoonlijk wist al een aantal keren die 12 rondes in een vrij stevig tempo te volbrengen, terwijl Harrison ooit eens op een slakkegangetje over slechts 8 rondes wist te gaan…
Keith: Wat denk jij nou precies over Audley Harrison en vind je hem soms een beetje opgeblazen?
Richel: Ja, hij praat inderdaad een beetje te veel. Ze moesten hem eigenlijk maar eens een eigen talk-show geven, daar in dat Engeland. Hij kakelt en kakelt altijd maar door over zichzelf. Daar heeft hij na afloop van zijn boxing carriere zeker nog een mooie toekomst mee op de TV. Hij denkt ook werkelijk dat hij sooo big is, maar hij schijnt zich niet te realiseren dat in een werkelijk gevecht iedereen omver kan gaan. Hij moest eerst maar eens wat gaan bewijzen en daarna is er misschien nog wel wat tijd over om te praten.
Keith: Die Audley Harrison heeft wel een behoorlijke hoeveelheid ervaringen als amateur opgedaan en hij kwam daarmee in de limelight van Europe te staan. Denk je dat je met een victory over Audley Harrison eindelijk het respect gaat verdienen welke jou al langer toekomt?
Richel: Ik denk het wel, want wanneer ik die Harrison daadwerkelijk weet te verslaan, dan weten de mensen automatisch wie Richel Hersisia is. Dit is dus echt een belangrijk gevecht voor mij en een partij welke me naar meerdere, grotere dingen zal moeten gaan leiden.
Keith: Power-for-power, geef ik jou de voorkeur over Audley Harrison. Denk je zelf ook dat het een kort gevecht gaat worden?
Richel: We zijn beide nog ongeslagen zwaargewichten met een punch, dus het zou inderdaad wel eens op een kort gevecht kunnen gaan uitdraaien. Neen, ik denk niet dat het over de volle 12 rondes zal gaan.
Keith: Aangezien het gevecht in Engeland gaat plaatsvinden, betekend dat een absoluut advantage voor Harrison, maar in jou carriere heb je wel vaker op “vijandig terrein” gevochten. Hoe bereid je jezelf daar mentaal op voor?
Richel: Waar moet ik me dan precies op voorbereiden? Ik heb dit klusje al vaker gedaan - omgeven door mensen welke ik niet kende en wiens taal ik niet verstond en dan stond ik daar alleen maar met Mourad. Ik ben er ondertussen wel wat aan gewend geraakt. Waar ik ook ben - het maakt mij niet uit. Want het gaat in de ring uiteindelijk toch alleen maar om mijn opponent en mezelf en ik moet deze opponent gewoon gaan vernietigen, period.
Warning:Copyright © 2001, 2002, 2003, 2004. All theft and artwork on this site are protected under international copywright law.