1. Inhalt
  2. Navigation
  3. Weitere Inhalte
  4. Metanavigation
  5. Suche
  6. Choose from 30 Languages

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    ‏ از راست به چپ (جاوید راهی، اسد بدیع، مختار مجید، فرهاد دریا، وحید صابری). بدیع کار هنری اش را در گروه باران آغاز ‏کرد. او در ابتدا به عنوان کیبورد نواز و آکاردیون نواز آغاز به کار کرد و توسط وحید صابری به گروه باران معرفی شد. به ‏زودی اولین آهنگ اسد بدیع " امشب دلم گرفته به کی درد دل کنم" در رادیو افغانستان ثبت شد. ‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    اسد بدیع در سال 1340 خورشیدی در شهر مزار شریف دیده به جهان گشود. مادرش از کابل و پدرش از هرات است. او از سال 1992 میلادی در اروپا زندگی می کند. بدیع درعرصه های مختلف هنری ، طبع آزمایی کرده و موفقیت هایی را کسب کرده است. او در سال 1362 در ‏افغانستان به عنوان آواز خوان سال انتخاب شد.‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    اسد بدیع در دوران مهاجرت: پس از آن که گروه باران از هم پاشید، بدیع افغانستان را ترک کرد و درسویس مسکن گزید. او علاوه برکارهای ‏هنری به کارهای خیریه نیز مشغول بوده است. از جمله چهار سال در پروژه مبارزه با ایدز صلیب سرخ داوطلبانه کار کرد و سپس مسوول آن پروژه ‏شد.‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    اسد بدیع درحال گردانندگی، بدیع با احمد ولی هنزمند معروف و غزل خوان نام آشنای افغانستان. بدیع یکی از مجری های خوب افغانستان است. او از همان ابتدا که در رادیو افغانستان به کار ‏هنری آغاز کرد، علاقمند گردانندگی بود. الگوی او برای گردانندگی مرحوم ظاهر هویدا بود، اما او می گوید:" هرگز قصد تقلید از او را نداشتم ‏چون کار هنری او منحصر به فرد خودش بود."‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    اسد بدیع با مرحوم ظاهر هویدا؛ اسد بدیع به ادبیات و هنر تمثیل نیز علاقه خاص دارد. او در صنف نهم در کابل درس می خواند که به پیشنهاد یکی از ‏همصنفی هایش به اداره فرهنگ و ادبیات رادیو افغانستان مراجعه کرد و در آزمون تمثیل شرکت نمود. بدیع در برنامه نوجوانان انتخاب شد و در ‏درامه ها و نمایشنامه ها نقش آفرید.

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    ‏ بدیع با پسرش: اسد بدیع در سال 1990 میلادی دانشکده طب را در افغانستان موفقانه به پایان رساند. او وقتی به دیار غربت رفت چند سالی را در شهر ‏جنیوا "ژنو" مشغول تدریس کمپیوتر شد. بعدها با بانو فتانه که دانشکده ادبیات را خوانده بود، عروسی کرد. ثمره این ازدواج یک پسر پانزده ساله به نام «آمو» است. بدیع اکنون دوباره به طب روی آورده و در ژنو در یک شفاخانه در بخش روانشناسی کار می کند.‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    بدیع از همان آوان جوانی شعر می سرود. پدرش مرد فرهیخته ای بود. روزی اسد نوجوان شعرهایش را به پدرش نشان داد. او در یک بیت شعر به فرزندش فهماند که شعر گفتن آسان نیست. پس از آن اسد شعرهایش را آتش زد و بیست و پنج سال دیگر چیزی ننوشت. او سال هاست که دوباره شعرمی سراید که بسیاری از آنها را با صدای خودش خوانده است.‏

  • اسد بدیع، طبیب آواز خوان

    اسد بدیع به تعداد انگشتانش صاحب هنر و کمال است، خوانندگی، نوازندگی، آهنگسازی، شاعری، تصنیف سازی، هنر پیشگی، گردانندگی برنامه و ‏طبابت از جمله کمالات او هستند. اسد دوازده سیزده ساله بود که با پسر کاکای آکاردیون نواز اش بانگودرم نوازی را شروع کرد، پس از آن آله های ‏زیاد موسیفی را آموخت اما از میان آنها علاقه خاصی به پیانو داشت و هنوز هم دارد.‏


    نویسنده: رضا شیرمحمدی | ویراستار: سیدروح الله یاسر

یک پنجه ساز، گپی با هنرمند