24 września 2005 roku na Cmentarzu Służewieckim w Warszawie pochowano śp. Zygmunta Przetakiewicza, działacza ONR, a potem RNR-Falanga, jednego z najbliższych współpracowników Bolesława Piaseckiego. Mszę św. żałobną odprawiono w kościele św. Michała w Warszawie. W pogrzebie wzięło udział liczne grono współpracowników Zygmunta Przetakiewicza, b. działaczy PAX-u oraz reprezentantów ruchu narodowego (SN, LPR, MW). Obecni byli m.in. Ładysław i Zdzisław Piaseccy (synowie Bolesława Piaseckiego), Marzenna Piasecka (córka Bolesława Piaseckiego), Józef Wójcik, Wojciech Janicki, Henryk Talarek, Andrzej Rostworowski, Zygmunt Lichniak, Jan Król, Andrzej Hagmajer – byli działacze PAX-u, a także Jan Engelgard, Stanisław Pituch, Zbigniew Lipiński, Miłosz Sosnowski – działacze ruchu narodowego.

Zygmunt Przetakiewicz urodził się w 1917 roku. Ukończył Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, a następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1934 zetknął się z Bolesławem Piaseckim, jednym z twórców ONR. Od tej pory, aż do końca życia, był bliskim jego współpracownikiem i przyjacielem. W strukturze RNR-Falanga Przetakiewicz pełnił rolę szefa pionu bojowego, w 1936 brał udział w blokadzie Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu wojny wyjechał do Francji, gdzie walczył w czasie kampanii francuskiej w 1940 roku. W Anglii związał się z ks. Stanisławem Bełchem i Adamem Doboszyńskim, z którym publicznie protestował przeciwko polityce gen. Władysława Sikorskiego. Za ten czyn został osadzony w areszcie. Od 1942 roku członek Komitetu Zagranicznego Obozu Narodowego. W latach 1944-1945 służył w 1. Dywizji gen. Stanisława Maczka. Po wojnie wrócił do kraju, angażując się w działalność grupy „Dziś i Jutro”, a potem PAX-u. Wydawał dziennik „Słowo Powszechne”, które regularnie wysyłał na zachód – do redakcji „Myśli Polskiej” w Londynie i do Jędrzeja Giertycha. Po śmierci Bolesława Piaseckiego (1979 r.) próbował bezskutecznie stanąć na czele Stowarzyszenia PAX. Spisał pamiętniki pt. „Od ONR-u do PAX-u” (1994). Przez ostatnie lata życia był bardzo aktywny społecznie, kibicował odradzającemu się ruchowi narodowemu, był stałym i wiernym czytelnikiem „Myśli Polskiej”. Pod koniec życia przekazał na potrzeby tworzącego się Muzeum Ruchu narodowego bezcenną pamiątkę – sztandar Stronnictwa Narodowego Okręg Łomża, którym była przykryta trumna Romana Dmowskiego. Otrzymał do w połowie lat 70. od Bolesława Piaseckiego, któremu sztandar przekazał pewien duchowny, który przechowywał go od roku 1939.

(ej)

Nr 41 (9.10.2005)